Σάββατο 3 Απριλίου 2010


Μονή Διονυσίου: (Ελληνική,  κοινόβια, γιορτάζει τη Γέννηση του Ιωάννου του Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου) .

   Βρίσκεται στη ΝΔ παραλία της χερσονήσου, ανάμεσα στη Μονή Γρηγορίου και Αγίου Παύλου, χτισμένη σε απόκρημνο βράχο ύψους 80 μ. Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα με προσωπικά έξοδα του  Αγίου  Διονυσίου από την Κορυτσά και ονομάστηκε Νέα Πέτρα. Λίγο αργότερα (1375), ο Αλέξιος  Γ’ Κομνηνός  εξέδωσε  χρυσόβουλλο  και  παραχώρησε  μεγάλα χρηματικά ποσά, για να ολοκληρωθούν οι οικοδομικές εργασίες, και για τον λόγο αυτό μετονομάστηκε σε Μονή του Μεγάλου Κομνηνού. Την πλούσια αυτή αυτοκρατορική ενίσχυση  πέτυχε ο Διονύσιος με τη μεσολάβηση του αδελφού του  Θεοδοσίου, ο οποίος όντας ηγούμενος της Μονής Φιλοθέου,  αιχμαλωτίστηκε από πειρατές, πουλήθηκε  δούλος στην Προύσα και αργότερα αναδείχθηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας. Κατά την απουσία του Διονυσίου στην Τραπεζούντα, οι πειρατές κατέστρεψαν τη μονή, η οποία όμως σύντομα ανοικοδομήθηκε.
   Τη μονή ευεργέτησαν και οι Παλαιολόγοι και αργότερα, τον 16ο αιώνα, οι ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας. Το 1535 η μονή καταστράφηκε πάλι από πυρκαγιά και αμέσως μετά ανοικοδομήθηκε από τον ηγεμόνα Ιωάννη Πέτρο. Τόσο στον 16ο όσο και στον 17ο αιώνα γνώρισε ιδιαίτερη ακμή και κατέλαβε στην ιεραρχία την 5η θέση, που ως τότε κατείχε η Μονή Ξηροποτάμου,και τη θέση αυτή τη δια  τηρεί μέχρι σήμερα.
  Το 1805, επί πατριαρχίας Καλλινίκου, επανήλθε στον κοινοβιακό τρόπο ζωής. Το καθολικό τοιχογραφήθηκε το 1547. Μέσα σ’ αυτό, εκτός των άλλων λειψάνων, φυλάγεται και η λειψανοθήκη του Αγίου Νήφωνος, δώρο του ηγεμόνα Νεάγκου. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο (13ος αιώνας), εκτός από τις δικές του εικόνες (1805-1818), φιλοξενεί στο πίσω μέρος πέντε εικόνες της Μεγάλης Δέησης, έργα του Κρητικού ζωγράφου Ευφρόσυνου (1542). Υπάρχει ακόμη μια σειρά από ενδιαφέρουσες φορητές εικόνες από τον 14ο αιώνα και εξής.
     Η τράπεζα, ενσωματωμένη στην πτέρυγα των κελιών, σώζει τοιχογραφίες του 1603, που έγιναν από τους ζωγράφους Δανιήλ και Μερκούριο. Πολύ γνωστές είναι οι σκηνές της Αποκαλύψεως, οι οποίες έδωσαν τελευταία αφορμή για περίεργους συσχετισμούς με τον άγνωστο κόσμο του σύμπαντος. Η πλούσια βιβλιοθήκη περιέχει 804 χειρόγραφα, από τα οποία ιδιαίτερα ξεχωρίζει το Ευαγγελιστάριο 567 με τις περίφημες μικρογραφίες του από τη ζωή του Χριστού (11ος αιώνας).
     Αργότερα ενισχύθηκε η δύναμη της μονής με την προσέλκυση μιας ομάδας μοναχών, με επικεφαλής τον γέροντα Χαράλαμπο Μπουραζέρη. Συνολικά ο αριθμός των μοναχών φτάνει σήμερα τους 45. Ιδιαίτερο ενδια- φέρον παρουσιάζουν τα τοιχογραφημένα παρεκκλήσια στο κτηριακό συγκρότημα της μονής (Παναγίας, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Αγίου Νικολάου, Αγίου Γεωργίου, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αγίων Αναργύρων, Αρχαγγέλων και Αγίων Πάντων. Το τελευταίο είναι σήμερα κατεστραμμένο, αλλά διατηρήθηκαν λίγες τοιχογραφίες του στον βόρειο τοίχο της βόρειας πλευράς της μονής). 


ΙΕΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ–ΚΑΛΥΒΕΣ-
ΣΠΗΛΑΙΑ  Κ.Λ.Π.